biderek

[bi:derek]

1) Hiç zada ýaramaýan, dereksiz, netijesiz, peýdasyz, baş.

∙ Biderek ýere pul sarp edesim gelenok diýipdir. (Myraly)

∙ Bir okuň-a biderek gidendir, jigi! (J. Akyýew, Mergeniň Ogly)

2) Ugursyz.

∙ Asyl hiç kim bilen arasy saz däl, Hemişe görünýär biderek ýerde. (K. Gurbannepesow, Soldatyň Ýüregi)

∙ Biderek zat üçin tutup dawany, Maňa garşy öjükdirýär obany. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

∙ Ýok, ýok, biderek gürrüň, ygtyýar agada bolsa, munuň ganyny içer. (M. Ibrahimow, Ol gün geler)

3) Sebäpsiz, nähak.

Ýazuw düzgüni: Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -räk goşulmasy goşulanda, k sesi g sesine öwrülýär.

Meselem biderek - bideregi.